Ülkemizde ve dünyada engelli kadınlar ve çocukları da aile içinde, sokakta, okulda, iş yerinde, kısacası her türlü ortamda, engelli olmayan kadınlar ve çocuklar kadar şiddete maruz kalmaktadır. Engelli kadınlar ve çocuklar fiziksel, psikolojik, ekonomik olmak üzere birçok alanda, farklı biçimlerde şiddete uğramaktadır.
• Dayak veya başka yollarla bedenlerine zarar verme,
• İhtiyaçlarının karşılanmasını engelleme (tekerlekli sandalye, ilaç, yemek vb.),
• Evden çıkmalarını, iş bulmalarını veya okula gitmelerini engelleme,
• Para, sağlık, eğitim, çalışma ve hayatları ile ilgili diğer önemli konularda kendi seçimlerini yapmalarını engelleme,
• Zorla ve küçük yaşta evlenmeye zorlama,
• Engelli kız çocuklarına -mış gibi evlilikler yaptırarak,
• Cinsel şiddete maruz bırakma,
• İlişkileri ya da çocukları olmasını engelleme,
• Zihinsel engelli kadınları ve kız çocuklarını kısırlaştırma,
• Engelli çocuğu olan kadınları suçlu görerek suçlu hissettirme,
• Engelli çocuğu olacak kadınlara gebelikleri ile ilgili karalarda baskı uygulama
• Görmezden gelme, ihmal etme ve benzeri pek çok farklı biçimde yaşanmakta olan bu şiddet türlerinden engelli kadın ve çocukları korumak için gerekli önlemleri almak ve yaptırımları uygulamak tüm devletler için Devlet olmaktan kaynaklanan bir zorunluluktur. Sözleşmeler, yol gösterici ve destekleyici metinlerdir. Sözleşmelere taraf olmamak, devletlerin yükümlülüklerini ortadan kaldırmamakta ama devletleri bu yükümlülükler ile baş başa bırakmakta, tüm kadınlar gibi engelli kadınların ve çocukların kendilerini daha korunaksız hissetmelerine neden olmakta, kadınlarda, çocuklarda, ailelerde, sivil toplum örgütlerinde kazanımların geriye gittiği kaygısı yaratmaktadır.
Engelli kadınlara ve çocuklara yönelik her türlü şiddet, ihmal, istismar ve ayrımcılığı ortadan kaldırmak için mücadele eden bir sivil toplum oluşumu olarak referans aldığımız kanunlarımızın ve uluslararası sözleşmelerin varlığının ayrımcılık ve eşitsizlik ile mücadele ne kadar önemli olduğunu, yükümlülüklerini yerine getirmede devlete yol gösterdiğini ve onu güçlendirdiğini biliyoruz. Bu sebeple İstanbul Sözleşmesi’nin feshi konusunda alınan kararın geri çekilmesi ve sözleşme maddelerinin hayata geçirilmesi konusunda talebimizi kamuoyuna saygıyla duyuruyoruz.
İMZACI STK’LAR
1. Albinizm Derneği
2. Altı Nokta Körlere Hizmet Vakfı
4. Bursa Down Kardeşliği Derneği
5. Bursa Otizmli Bireyler ile Anneleri Yardımlaşma Derneği
6. Denizli Otizm Derneği
7. Eğitimde Görme Engelliler Derneği
8. Engelli Kadın Derneği
9. Engelliler Konfederasyonu
10. Engelsiz ve Mutlu Yaşam Derneği
11. Pulmoner Hipertansiyon ve Skleroderma Hasta Derneği
12. Sağlık Hizmetleri Sendikası
13. Toplumsal Haklar ve Araştırmalar Derneği
14. Türkiye Down Sendromu Derneği
15. Türkiye Kas Hastalıkları Derneği
16. Türkiye Spastik Cocuklar Vakfı
17. Türkiye Spina Bifida Derneği
18. Uluslararası Sivil Toplum Ağı Derneği